PZPN

Dlaczego zdecydował się Pan kandydować na Prezesa?

Piłka nożna to jedna z moich pasji. Jestem z nią związany od wielu lat i na różnych poziomach. Kiedyś byłem prezesem klubu z mojej rodzinnej Wiązownicy, potem zacząłem się udzielać w Okręgowym Związku Piłki Nożnej w Jarosławiu. Byłem też jednym z założycieli Podkarpackiego Związku Piłki Nożnej, w którym do niedawna pełniłem funkcję wiceprezesa. Starałem się w miarę możliwości pomagać, ale też nie narzucałem się z tym. Dostawałem sygnały o potrzebie zmian, jednak potrzebny był do tego lider. Postanowiłem podjąć się tej roli i wystartować w wyborach. Czułem się bowiem odpowiedzialny za los piłki w naszym regionie. Oczywiście podobnie myślało wiele innych osób działających w naszym środowisku piłkarskim. Udało nam się zjednoczyć i wygrać wybory.

Dlaczego Pański pomysł na prowadzenie wojewódzkiego związku jest najlepszy?

To nie jest tylko efekt moich przemyśleń, ale grupy osób, która chce, by podkarpacka piłka się rozwijała, by w końcu wróciła do nas ekstraklasa, by grały u nas reprezentacje narodowe, a nasza młodzież miała właściwe warunki do piłkarskiego rozwoju. Mój pomysł na rządzenie Podkarpackim ZPN opiera się na współpracy. Nie buduję murów, nie eliminuję tych, z którymi się nie zgadzam. Jeśli mój oponent ma coś ciekawego do zaoferowania, chce działać w naszym związku, proszę bardzo – drzwi dla niego są otwarte. Jako przykład podam dwóch moich kontrkandydatów w wyborach na prezesa, którzy dziś są członkami Komisji i Wydziałów Podkarpackiego ZPN.

Cała rozmowa dostępna na portalu Łączy Nas Piłka.