PZPN

Piątkowa decyzja zapadła po wielogodzinnym posiedzeniu, w trakcie którego, w szczególności odwołujący się miał możliwość pełnego zaprezentowania swojego stanowiska oraz przedstawienia dowodów przemawiających na jego rzecz bezpośrednio przed NKO. Żadne nowe dowody w sprawie na posiedzeniu nie zostały przedstawione, w szczególności nie zostały przedstawione choćby do wglądu Najwyższej Komisji Odwoławczej materiały dokumentujące przebieg posiedzenia przed sądem w Dublinie, w trakcie którego, jak wynika z innych zgromadzonych w sprawie materiałów,  odwołujący miał przyznać się do winy i zarzucanego mu czynu polegającego na handlu biletami bez wymaganej licencji. Takiemu przebiegowi  zdarzeń zaprzeczył odwołujący się, jednakże nie okazał materiałów z przedmiotowego posiedzenia Sądu, które potwierdzają wersję odwołującego, a które Najwyższa Komisja Odwoławcza musiałaby wziąć pod rozwagę i z całą pewnością miałoby to wpływ na jej ostateczny werdykt. Z materiałów sprawy wynika jednak, że to sam odwołujący się blokuje możliwość uzyskania tych materiałów.

Kierując się powyższym, jak i wieloma innymi przesłankami NKO uznała, że Komisja Dyscyplinarna  prawidłowo ustaliła stan faktyczny w sprawie i uznała, że doszło do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, które z uwagi na funkcje, które sprawuje obwiniony w strukturach PZPN oraz fakt, iż do zdarzenia doszło przy okazji oficjalnego meczu reprezentacji Polski, a sprawa ujawniona została opinii publicznej, przyniosło istotną ujmę wizerunkowi PZPN.

Jeżeli chodzi natomiast o sam wymiar kary NKO uznała, iż 10 - letnia dyskwalifikacja jest nieadekwatna i wykracza poza funkcje czasowej dyskwalifikacji, oznaczając de facto trwałe wykluczenie ze struktur piłkarskich. Dlatego też kara została zmniejszona do 4 lat dyskwalifikacji, albowiem referuje ona do okresu kadencji, a ponadto w ocenie NKO jest to okres wystarczająco długi aby w świadomości społecznej zatarły się negatywne oceny PZPN, który przecież postrzegany jest przez pryzmat zachowań członków jego najwyższych władz. Nie jest to przy tym kara trwale eliminująca ze struktur piłkarskich i pozwalająca na odbudowę wizerunku.

Zaznaczyć należy, iż orzeczona kara wbrew pojawiającym się insynuacjom nie była proponowana przez Rzecznika Ochrony Prawa Związkowego PZPN, który w istocie wnosił o złagodzenie kary; nie określił jednak w żaden sposób stopnia tego złagodzenia. Orzeczony wymiar kary pojawił się dopiero w trakcie narady Najwyższej Komisji Odwoławczej, która ma charakter tajny i w której poza członkami Najwyższej Komisji Odwoławczej nie uczestniczą jakiekolwiek zewnętrzne osoby.

Zaznaczyć również należy, iż kara zostało orzeczona przy większej jednomyślności NKO aniżeli podają to niekiedy nieautoryzowane źródła. Nie są również prawdziwe informacje co do liczby członków NKO domagających się umorzenia postępowania i uniewinnienia, było to bowiem stanowisko odosobnione.

Na wniosek członka NKO Jerzego Stelmaszuka i za jego zgodą dementuje również informację, jakoby głosował przeciwko orzeczonej karze.

Najwyższa Komisja Odwoławcza składa się z 9 członków i w tym też gronie wydała piątkowe orzeczenie, wśród członków NKO są adwokaci, radcowie prawni i sędziowie jakiekolwiek insynuacje na temat ich rzekomej dyspozycyjności są całkowicie niedorzeczne i stanowią pomówienia przeciwko którym podjęte zostaną stosowne kroki prawne.

Piątkowa decyzja NKO jest precedensowa i znacząca dosięga bowiem członka najwyższego organu PZPN, zapadła jednak z poszanowaniem wszelkich praw odwołującego się i zasad procedowania organu odwoławczego. W związku z tym w przypadku pojawienia się w mediach dalszych insynuacji dotyczących stosunku głosów, którymi zapadła omawiana decyzja oraz prób ujawnienia przebiegu narady poprzedzającej podjęcie decyzji, Najwyższa Komisja Odwoławcza podejmie niezbędne kroki prawne w celu ochrony swojego dobrego imienia, jako organu jurysdykcyjnego Polskiego Związku Piłki Nożnej, a także każdego członka tego organu z osobna.

                                                                                      Przewodniczący
                                                               Najwyższej Komisji Odwoławczej PZPN

                                                                                 Włodzimierz Głowacki