PZPN

Raport zawiera szczegółowe informacje dotyczące poziomu organizacji i bezpieczeństwa na polskich stadionach – rozumianego jako połączenie w jedną spójną całość elementów określanych w języku fachowym jako „safety – bezpieczeństwo”, „security – zabezpieczenie/ ochrona” oraz „service – obsługa”. Dzięki wysiłkom podejmowanym przez kluby przy wsparciu PZPN, serwis oferowany sympatykom futbolu jest coraz bardziej profesjonalny, a komfort oglądania meczów na polskich stadionach stoi na coraz wyższym poziomie.

Piłka nożna pozostaje w naszym kraju sportem budzącym największe emocje oraz jedną z najpopularniejszych form spędzania wolnego czasu przez Polaków. Na meczach trzech najwyższych klas rozgrywkowych pojawiło się w ubiegłym sezonie prawie 3,5 mln osób. Zawarte w raporcie oceny i statystyki potwierdzają po raz kolejny, że stadionowe bójki i awantury niemalże odeszły w niepamięć, a największymi „problemami”, z którymi borykają się organizatorzy, są wulgaryzmy oraz meczowe oprawy z użyciem środków pirotechnicznych. Polska nie różni się tutaj od innych krajów Europy – efektowne oprawy niekiedy z użyciem pirotechniki oraz emocjonalne, czasem niestety wulgarne, reakcje na wydarzenia stadionowe są jednak elementem kolorystyki i swoistej kultury futbolu oraz kibicowania na całym świecie. Istotniejszym problemem wydaje się na tym tle brak wzajemnego zaufania i dialogu. Administracja państwowa traktuje niektóre przejawy kultury kibicowskiej jako potencjalne zagrożenie. Kibice z kolei uważają się za ofiary niesprawiedliwej, często bezprawnej i prowadzonej na polityczne zamówienie nagonki. Zamykanie kibicowskich sektorów, a także całych stadionów, oraz stosowanie odpowiedzialności zbiorowej przez organa państwowe to droga donikąd.

– Każdy, kto chodzi na mecze, widzi gołym okiem jak bardzo się zmienił polski kibic – mówi Prezes PZPN, Zbigniew Boniek. – Myślę, że nadszedł czas, aby zmienić polskie stadiony. Nie represją, dokręcaniem śruby czy zaostrzaniem kar. Nowoczesny, demokratyczny kraj traktuje kibiców jak partnera, a nie wroga. Stadion to także miejsce do uzewnętrzniania swoich uczuć, miłości do klubu, stanów emocjonalnych. Młodzieży nie wychowuje się tylko poprzez zakazy i kary. Polityka konfrontacji to droga donikąd. Eliminujmy zgodnie z prawem i konstytucją ze stadionów tych, co łamią prawo, a nie tych, co kochają futbol i jeżdżą za swoimi drużynami setki kilometrów. To zadanie dla wszystkich: polityków, Policji, klubów, a także prawdziwych kibiców i PZPN.